Ned Vizzini – Komik Bir Hikaye

Ned Vizzini – Komik Bir Hikaye

New York şehri sakinlerinden on beş yaşındaki Craig Gilner hayatta başarılı olmaya kararlıdır. Bunun için de önce doğru liseye, sonra doğru üniversiteye, sonra da doğru işe girmelidir. Ama olaylar hiç de umduğu gibi gelişmez ve Manhattan’ın en zorlu liselerinden birine kabul edilmesiyle birlikte hayatı çekilmez bir hal alır.  Depresyona giren Craig yemek yiyemez, uyuyamaz ve bir gece kendini öldürmeye karar verir.

İntihar kararıyla birlikte acil servisin yolunu tutan Craig kendi isteğiyle psikiyatri kliniğine yatar ve seks bağımlısı travesti, makasla yüzünü kesen genç kız, yerçekiminden korkan çocuk gibi birbirinden ilginç karakterlerden oluşan hastaların arasına karışır. Craig burada, onu yiyip bitiren endişelerinin kaynağıyla yüzleşme fırsatı yakalayacaktır.

Sibel

Kitap komik falan değil ama güzel bir hikaye.

Gül

Depresyondaysanız moraliniz daha bozabilir .Benim iyileşme sürecim neden böyle hızlı değil diye.

Sibel

Kitabı önce Gül okudu ve bana dedi ki ‘çok komik değil’ Ben de onu komik ama çook değil gibi algılayarak eee ne zaman güleceğiz şeklinde başladım okumaya.Ancak sayfalar akıp ta gülecek bir şeyler bulamayınca noluyoruz oldum ki sonuçta yanlış anladığım kitabın komik olmadığını söylemeye çalışmış Gül.Neyse bu beklentiden kurtulduktan sonra daha bir tarafsız gözle okumaya devam edince aslında hikayenin akıcı,kurgunun güzel olduğunun farkına varıp keyif almaya başladım okuduğumdan. Ancak söylemeden geçemeyeceğim Teen Vogue bu kitapla ilgili ‘Depresyon hakkında olup da insanı depresyona sokmayan bir kitap’ demiş ama bence biraz yanıltıcı olmuş bu cümle.Zira böyle bir cümle ve kitabın adıyla insanda ister istemez eğlenceli bir hikaye beklentisi oluşuyor ki başta da yazdığım gibi böyle bir şey yok.Yazar depresyonu oldukça gerçekçi bir şekilde  anlatmış ve sonu biraz yumuşatılmışsa da öyle mucizevi bir iyileşme de yok (upss azıcık spoiler oldu sanki) Oldukça gerçekçi yazılmış her şey.Gerçi Craig’in depresyona giriş sebebine biz birazcık yaşlı kalsak da mevcut eğitim sistemiyle hemen hepimiz zamanında bu konu ile ilgili yaşadıklarımızı hatırlayabiliriz.

Kitapta bir şeye takıldım sadece.Çeviri,edisyon hatası mıydı yoksa ben okurken dikkat mi etmedim bilmiyorum.Okuduysanız veya okuduktan sonra bana cevap verin lütfen.Tommy kim ? Şimdi klinikte uyuşturucu bağımlısı ikili vardı hani Bobby ve Johnny.Hikayenin bunlarla ilgili olduğu kısımlarda bazen Johnny yerine Tommy yazıyordu ve ben acaba başka bir hasta mı bu falan dedim.Özellikle 409 ve 412.sayfala arasını okuyun, ne demek istediğimi anlayacaksınız…

Ve son olarak hikaye ile bağlantılı kapak resimlerini sevdiğime karar verdim.Kitabı okumadan hiçbir anlam ifade etmeyen kapak tasarımları kitabı okumayı bitirdikten sonra aaaa evet yaaa diye tepki vermeme neden olduğunda daha bir anlam kazanıyor benim gözümde.Mesela bu kitabı okuduktan sonra kitaba baktım ve ‘ aaaaa Bobby’nin beyni bu’ dedim  =D

Gül

Sibel e “Hayır komik değil “ dediğime eminim .O benim ne dediğime pek dikkat etmiyor sanırım =P .Her neyse benim  ki daha kısa bir yorum olacak.Eğer depresyon geçirdiyseniz ya da bir yakınınız depresyon tedavisi gördüyse Craig kadar hızlı bir iyileşme olmasının zor olduğunu bilirsiniz.Depresyon tedavisinde  içilen ilacın sizi etkilemesi için bir haftanız vardır.Craig evden uzaklaştığından mı bilinmez daha ilk gün hemen belirtileri  azalmaya başlıyor.Depresif bir şekilde kitap devam etmesin diye sanırım .Komik olmayan ama okunabilir bir hikaye kısacası.

Kitabın filmide çekilmiş

Edi Büdü 

Tüm bu yazıyı yazıp sayfayı düzenledikten sonra öğrendik ki yazar ( 2013 yılında ) 32 yaşında intihar etmiş.Bu da sanırım kitaba olan tüm bakışınızı değiştirebilir.Yazar aslında kendi hikayesin yazmış bir şekilde.