Alice Oseman-Münzevi
Merak ediyorsanız söyleyeyim, bu bir aşk hikâyesi değil.
Adım Tori Spring.
Uyumayı ve blog yazmayı çok severim. Geçen yıl, yani Charlie’yle yaşadığımız
onca şeyden, üniversiteye hazırlık döneminin acı gerçekleriyle yüzleşmek
zorunda kalmamdan ve günün birinde insanlarla gerçekten konuşmayı öğrenmem
gerektiğini fark etmeden önce arkadaşlarım vardı. Her şey çok farklıydı ama
galiba artık hepsi geride kaldı.
Şimdi elimde sadece
Solitaire var. Bir de Michael Holden.
Solitaire’in ne yapmaya çalıştığını hiç bilmiyorum ve
Michael Holden hiç umurumda değil.
Gerçekten umurumda değil.
Alice Oseman’ın bu başarılı çıkış kitabı, John Green,
Rainbow Rowell ve gözü kara bir şekilde samimi tüm diğer yazarların hayranları
için kusursuz bir yapıt.
“Günümüz gençlerinin
yaşamına dair çok içten ve gerçekçi bir eser. John Green’in hayranlarına hitap
edecek çarpıcı bir çağdaş kurgu.”
The Bookseller
Gül
Satır mı atladım hissi ile okudum .
Sibel
Bezdim sorunlu ergen okumaktan.
Gül
Kızın herhalde bir psikolojik rahatsızlığı var hissi ile
okudum ama kitap bu konuda bize bir şey söylemiyor. Hatun ya da yazdığında 18
yaşında olduğundan bebe böyle derin ,anlamlı bir şey yazmak isterken ,ne dedi
bu hissi oluşturmuş ancak. Bir de bu çocukların ana babası ne large insanlar
kardeşim.
Sibel
Sorunlu bir ergen sorunlu ergen kitabı yazarsa ne olur ?
Münzevi isimli kitap olur biz de onu okuyup anlamaya çalışırız ne diyor bu
diye. Hayır benzer konulu birçok kitap okudum ama bunun kadar karmaşığına ilk
defa rastladım. Kitabı okurken suratımda daimi bir ‘eee yaniii’ ifadesi vardı.
Karakterin yaşadığı bunalımı yazar bile çözememişken benim bunu anlayabilmem
zaten mümkün değildi bana göre. Ayrıca kurgudaki şu Solitaire olayı o neydi
kuzum. O kadar komplike kurgulanan şeyleri yapanlar bunlar mıymış dedim. Ya
yangın olayına ne demeli. Yok yavvv bence aile yanlış çocuklarını doktora
götürmüş =p
Yeni bulduklarımı not aldım teşekkürler
YanıtlaSil